Sunday, December 23, 2007

Capricornus

Εύχεστε να αρέσετε στους άλλους και να σας θαυμάζουν μολονότι τείνετε σε κριτική στάση απέναντι στον εαυτό σας. Έχετε μεν κάποιες αδυναμίες στην προσωπικότητά σας, αλλά γενικά μπορείτε να τις ισορροπείτε. Έχετε στη διάθεσή σας μεγάλες δυνατότητες τις οποίες όμως μέχρι τώρα δεν χρησιμοποιήσατε προς όφελός σας. Προς τα έξω δείχνετε πειθαρχεία και συνειδητοποίηση του εαυτού σας, εσωτερικά όμως έχετε ανησυχίες και ανασφάλεια. Μερικές φορές αναρωτιέστε αν πήρατε τη σωστή απόφαση ή αν πράξατε σωστά. Προτιμάτε μια αναλογία εναλλαγών και μεταβολής και δεν ικανοποιείστε όταν σας εμποδίζουν περιορισμοί και οριοθετήσεις. Έχετε επίσης περηφάνια στο να κρατάτε τη σκέψη σας ανεξάρτητη και δεν αποδέχεστε έτσι αβίαστα τις ερμηνείες άλλων χωρίς τεκμηρίωση και αποδείξεις. Μολαταύτα έχετε διαπιστώσει ότι δεν είναι σοφό να ανοίγεστε πολύ στους άλλους. Μερικές φορές συμπεριφέρεστε εκδηλωτικά, καταδεκτικά και απροκατάληπτα, μερικές φορές όμως γίνεστε εσωστρεφής, δείχνετε επιφυλακτικότητα και συγκράτηση. Μερικές από τις αναζητήσεις σας έχουν μια ροπή να είναι εκτός πραγματικότητας.

Αιγόκερως (Λατινικά: Capricornus, συντομογραφία: Cap) είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά (αστρονιμικά όχι αστρολογικά) στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση.

Ο Αιγόκερως έχει την ιδιαίτερη διάκριση ότι ένας κύκλος της γήινης σφαίρας, ο Τροπικός του Αιγόκερω, φέρει το όνομά του. Αυτό οφείλεται στο ότι στα χρόνια του Πτολεμαίου το νοτιότερο σημείο που μπορεί να βρεθεί ο `Ηλιος στο γήινο ουρανό βρισκόταν μέσα στα όρια του Αιγόκερω. Σε αυτό το σημείο βρίσκεται ο `Ηλιος κάθε έτος κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, στις 21 Δεκεμβρίου, οπότε ο `Ηλιος περνά από το ζενίθ το μεσημέρι στους τόπους που βρίσκονται πάνω στον Τροπικό του Αιγόκερω. Η μετάπτωση του άξονα της Γης όμως έχει αλλάξει το νοτιότερο αυτό σημείο πάνω στην ουράνια σφαίρα, και τώρα βρίσκεται νοτιοδυτικά του αστέρα «μ» Τοξότου στον ομώνυμο αστερισμό. Στην εποχή μας ο `Ηλιος βρίσκεται μέσα στα όρια του Αιγόκερω από τις 21 Ιανουαρίου ως τις 16 Φεβρουαρίου, και οι ημερομηνίες αυτές συνεχίζουν να μετατίθενται προς τα εμπρός με ρυθμό 1 ημέρα ανά 71,1 έτη.

Μάπα το καρπούζι δηλαδή; Αν ο Ήλιος στις 21 Δεκεμβρίου περνά μπροστά από τον αστερισμό του Τοξότου και στον Αιγόκερω βρίσκεται από τις 21 Ιανουαρίου ως τις 16 Φεβρουαρίου, τότε τί Αιγόκερος είναι αυτός που ξεκίνησε χθες-προχθές; Ρε συ Υρώ, τί γίνεται εδώ;

Πάντως έτσι εξηγούνται και οι μακριές σκιές στις φωτογραφίες στη προ-προηγούμενη ανάρτηση από την βόλτα της περασμένης Κυριακής... Ο Ήλιος ήταν χαμηλά στον ορίζοντα κατά τον νότο στις περιοχές του ουρανού όπου τις νύχτες εμφανίζεται ο αστερισμός του Αιγόκερου. Χμ... συγνώμη του Τοξότου, στον Αιγόκερω θα περάσει στις 21 Ιανουαρίου.


Από την θητεία μου στα αστρολογικά αποκόμισα το συμπέρασμα ότι στην εποχή μας αν υπάρχει ενός είδους ζωδιακός ρατσισμός αυτός στρέφεται προς το ζώδιο του Αιγόκερου. Πρόκειται για ζώδιο του στοιχείου της γης με χαρακτηριστικά που περιγράφουν μια τάση προς σύνεση, τη προσγειωμένη στάση απέναντι στα πράγματα που συνοδεύεται από διαχειριστικές δεξιοτεχνίες και πραγματισμό. Εξ αυτών, εύκολα και συχνά επιβραβεύεται με επιτυχία η ορθολογική οργάνωση της επιμονής στους στόχους που θα τεθούν. Στα συμπαρομαρτούντα συγκαταλέγονται μια κάποια κοινωνική ανέλιξις ή πλούτος ή τέλος πάντων ότι κι αν είναι αυτό, ένας Αιγόκερος δεν είναι ποτέ στο περιθώριο του κοινωνικού γίγνεσθαι γιατί υποτίθεται ότι σχεδόν ενστικτωδώς δεν καταλήγει ποτέ ούτε ν΄αγοράζει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ούτε να κυνηγάει άπιαστες εξωπραγματικές πεταλούδες με την απόχη της ενόρασης. Η άσχημη εκδήλωση των χαρακτηριστικών του μπορεί να καταλήξει στο συνδυασμό της διαχειριστικής δεξιοτεχνίας με μια έντονη ιδιοτέλεια και να παράγει έναν αφανή μηχανισμό που πολλοί, αν κατάφερναν να το διακρίνουν, θα τον κατήγγειλαν σαν «αισχροκέρδεια» (κάθε είδους). Λέω αφανή μηχανισμό, γιατί εύκολα μπορούν να τον εντάξουν στις ισχύουσες συμβάσεις και να μην γίνεται αντιληπτός σαν κάτι αντιδεοντολογικό. Tις ισχύουσες συμβάσεις, ασχέτως αν τις ενστερνίζονται ή όχι, οι του Αιγόκερω, εξακολουθούν να μπορούν να τα βγάζουν πέρα μαζί τους ασκώντας τη λεπτή τέχνη της διαχείρισης (το μεγάλο τους ατού) τουλάχιστον πολύ καλύτερα απ' ότι οι υπόλοιποι του ζωδιακού κύκλου. Δεν λέω ότι έτσι είναι οι Αιγόκεροι, απλώς αναφέρω με τι θα μπορούσαν στην εποχή μας να γειτονεύουν τα χαρακτηριστικά που αποδίδονται στη ζωδιακή μορφή. Κι αυτά (στην εποχή μας επαναλαμβάνω) κάνουν τον καημένο τον Αιγόκερο uncool! Ο κατάλογος περιλαμβάνει: μεθοδικότητα, πειθαρχία, φιλόδοξη στάση στη ζωή, υπευθυνότητα, έλλειμμα συναισθηματικού βάθους κι άλλα πολλά. Για να το εξηγήσω πιο απλά δια της συγκριτικής μεθόδου:

Είπαμε είναι ζώδιο του στοιχείου της γης, Αυτό ήδη δυσκολεύει τα πράγματα. Συνεπώς έχει χάσει το πλεονέκτημα να φιγουράρει πύρινος και φλογερός με όλες τις κοσμογονικές ενεργειακές δυνάμεις που θα έδινε στα χαρακτηριστικά του η φωτιά. (Κριός, Λέων, Τοξότης). Ο Κριός σε κάνει επιθετικό κι ετοιμοπόλεμο, ο Λέων σε κάνει άρχοντα και κιμπαρλή κι ο Τοξότης σου δίνει κινητικότητα ευελιξία κι ενέργεια. Νομίζω ότι στη συγκεκριμένη ομάδα περιττεύει να κάθομαι να καταδεικνύω ότι πρόκειται για τεφαρίκια του ζωδιακού κύκλου.

Ούτε μπορεί να επικαλεστεί, ο Αιγόκερος αιθερικότητα, μακρύ ατενίζων βλέμμα και ελεύθερο ευέλικτο πνεύμα από το στοιχείο του αέρα, που είναι και ιδιαιτέρως in στη κοσμογονική φάση του «πολιτισμού» μας. (Υδροχόος, Δίδυμοι, Ζυγός). «Μπαίνουμε στο Υδροχόο» για τα επόμενα περίπου δύο χιλιάδες χρόνια όπως γνωρίζετε. Πρόκειται για την sience fiction ελπίδα της ανθρωπότητας. Με τα χαρακτηριστικά των Δίδυμων πολλοί αισθάνονται άβολα αλλά είναι ντροπή να τ' ομολογούν. Δίδυμοι σημαίνει γρήγορη διανόηση που δεν χάνει την ελαφράδα της. Όποιος δεν αντέχει βγαίνει στις μέρες μας ο ίδιος out. Οι άσχετοι δηλαδή, κι αυτοί που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα με την ευφράδεια της διανόησής τους, τους καταλογίζουν διπλοπροσωπία και ξεχνούν ότι ένα βασικό χαρακτηριστικό των πραγματικών διδύμων είναι η καταπληκτική ομοιότητα κι αυτό όχι μόνο στην εμφάνιση. Αμ αυτός ο Ζυγός! Τί αισθητική αρμονία είν' αυτή! Τί καλαισθησία, τι υψηλή εμμονή στην αναζητήση της ισορροπίας. Ο Αδόλφος θα μπορούσε να είναι Ζυγός. Ησυχάστε δεν ήταν, ήταν από τα ζώδια της γής. (Αν ήταν ζυγός δεν θα μπορούσε ν' αποφασίσει τι ταιριάζει καλύτερα στο ρυθμό της αντίληψής του για την αρμονία του έργου του και του κόσμου: να γκαζώσω σήμερα Εσκεναζίμ ή να αρχίζω με τους Σεφραδίμ;) Μη ξεχνάτε, ο Ζυγός είναι το μόνο ζώδιο που δεν είναι ούτε ζωντανό ούτε άνθρωπος ή ανθρώπινη ιδιότητα ή επάγγελμα. Πρόκειται για χρηστική συσκευή! Βρε τι καλό πού 'ναι τούτο; Να τον πάρεις να το βάλεις πάνω στο κομοδίνο να τον χαίρονται και να τον θαυμάζουν! Εμένα μου τυχαίνει ο ωροσκόπος στο Ζυγό...

Στις μέρες μας που η σκέψη προσπαθεί να διατηρήσει την πορεία της στην ενηλικίωσή της και την απελευθέρωση από την μυθοπλασία, επιχειρείται πολύ συχνά η εξής σύγχυση για να είναι πειστική και να επιβεβαιωθεί το θετικόν της καλής πορείας μας προς αυτή την κατεύθυνση: προβάλλονται τα επιτεύγματα της επιστήμης και τα κατορθώματα της τεχνολογίας. Ταυτόχρονα έγινε σαφές ότι αυτά δεν εγγυώνται την επιθυμητή διεύρυνση και την απελευθέρωση. Το στοιχείο του μύθου και του μυστηρίου είναι στη δημιουργική μας φύση κι αυτό αρκεί για να προσδώσει θετικά χαρακτηριστικά στο στοιχείο του νερού (Ιχθύες, Καρκίνος, Σκορπιός) Η σύνδεσή τους με την ανθρώπινη συναισθηματική φύση ή τη σεξουαλικότητα για παράδειγμα αρκεί για να τη βγάλουν παραπάνω από καθαρή κι αυτά τα ζώδια. Ας πούμε, αν θέλετε να είστε in κοιτάξτε να έχετε κάποιου είδους σχέση με το ζώδιο του Σκορπιού. Κάναν ωροσκόπο κάτι τέλος πάντων. Εγώ τη γλιτώνω καλά γιατί ο πλανήτης Άρης (και δεν είναι τυχαίος αυτός ο πλανήτης, είναι του πολέμου και πολύ αρσενικός) καθόταν στον Σκορπιό όταν γεννήθηκα. Τα υπόλοιπα του Σκορπιού το ότι δηλαδή κατά βάση είναι αθώα και κατά κύριον λόγο άκακα ζωάκια (μόνο άμα από άγνοια πέσεις πάνω τους θα αναγκαστούν τα καημένα να σε τσιμπήσουν) συσκοτίζονται από τον φόβο του κεντριού και του θανατηφόρου δηλητηρίου. Πολύ in σας λέω. Τώρα κάτι εμμονές με το μυστήριο και τη θρησκευτικότητα, κάτι ερωτοτροπίες με το στοιχείο του θανάτου, καταφέρνουν να ισορροπούν την τεχνική εποχή μας και γίνονται παραπάνω από ανεκτά. Με παρόμοιο τρόπο τα Ψάρια μεταφράζουν το ανεξερεύνητον του συναισθηματικού κόσμου σε μια γλυκιά ενστικτώδη τρέλα. Και μια τέτοιου είδους τρέλα θεωρείται τόσο πολύτιμη σήμερα!

Εδώ οφείλω να σημειώσω ότι το δεύτερο χειρότερο μετά τον Αιγόκερω που μπορεί να σας συμβεί ζωδιακά είναι να είστε Καρκίνος. Αυτό το ζώδιο του μυστικιστικού νερού είναι το πιο κρυφό και το πιο συναισθηματικό απ 'όλα. Τόσο πολύ που εύκολα χαρακτηρίζεται από την εκδήλωση συναισθηματικών ανασφαλειών και μάλλον γι αυτό πρέπει να προστατεύεται παραμένοντας όσο γίνεται κρυμμένο. Και στη εποχή μας δεν λέει να σε τρώνε οι ανασφάλειες και να μην μπορείς να πατάς στα πόδια σου. Καταλαβαίνετε ελπίζω γιατί το βάζω κι αυτό δεύτερο στη λίστα των out.

Τώρα από το στοιχείο της γης ο Ταύρος τη γλυτώνει πολύ εύκολα. Τον προστατεύει η γοητεία της Αφροδίτης Το στοιχείο της υλικότητας σ' αυτόν εκδηλώνεται θετικά για τα πολιτιστικά μας ήθη γιατί αποκομίζει απ' αυτό την λαγνεία του και την φιληδονία. Το πείσμα και η κτητικότητα παραβλέπονται εύκολα. Για παράδειγμα ο Κάρολος Marx (Ταύρος στο ζώδιο) για τους ειδικούς της αστρολογίας δεν είναι καθόλου τυχαίο που βάσισε την κοινωνικοπολιτική του ανάλυση προσπαθώντας να απαντήσει στο ερώτημα εισάγοντας κριτήρια οικονομολογίας και ψάχνοντας σε ποιόν ανήκει τί;

Η δε Παρθένος χωρίς να τα έχει εύκολα καταφέρνει να γλυτώνει. Αγνότις, καθαρότις και τάξη. Το χειρότερο όμως που μπορεί να της προσάψουν είναι ότι είναι βαρετή, τίποτα παραπάνω. Γιατί είναι καλή, φιλόπονη, βοηθάει, αναλύει σε βάθος κολλάει στη λεπτομέρεια και τέλος πάντων είναι σαν τις νεαρές τις κοπέλες που πρόκειται να... αλλά όχι ακόμη μέχρι να βρεθεί αυτός που θα τις αντέξει και θα τις καταφέρει. Δεν χάνει κανείς από την επαφή μαζί τους. Από την άλλη αν συνυπολογίσει κανείς ότι είναι και τέλειοι (μέσα από την τελειομανία της λεπτομέρειας εννοώ) καμιά φορά βγάζει κάτι κι αυτό. Να σας δώσω μερικά διάσημα παραδείγματα για να γίνει πιο εύκολα κατανοητό αυτό που θέλω να πώ: η Παρθένος Μαρία η Θεομήτωρ, (η Παναγία ντε!) ο Sean Connery κι ο Michael Jackson!

Όπως μπορείτε να δείτε,
ούτε η εικονογραφική παράδοση δεν βοηθάει ιδιαίτερα το ζώδιο του Αιγόκερου.


Από χθες ο junior έχασε την δυνατότητα να γεννηθεί σε άλλο ζώδιο από αυτό του Αιγόκερου. Απ' εδώ και πέρα δεν μπορεί παρά να έχει αυτό το ζώδιο. Και δεν φτάνει αυτό, θα βρεθεί σε μια οικογένεια με μητέρα Ταύρο και πατέρα Παρθένο. Η χαρά του στοιχείου της γης δηλαδή. Ο κίνδυνος για μια πολύ βαρετή προσγειωμένη οικογένεια παραμονεύει. Ευτυχώς θα μετρήσουν ελαφρυντικά τα εξής θετικά χαρακτηριστικά των ωροσκόπων τα οποία όπως θα γνωρίζετε είναι το δεύτερο σημαντικό στοιχείο του κάθε προσωπικού ζωδιακού κύκλου. Ο πατέρας όπως είπαμε έχει ωροσκόπο στο Ζυγό (καλό θεωρείται αυτό) και η μητέρα έχει ωροσκόπο στον Κριό (το πιο πολεμικό απ΄ όλα τα ζώδια). Έχουμε λοιπόν έναν πατέρα με ζώδιο γη και ωροσκόπο αέρα και μια μητέρα με ζώδιο γη και ωροσκόπο φωτιά. Για να συμπληρωθεί η οικογενειακή ζωδιακή αρμονία το παιδί θα πρέπει να γεννηθεί με ωροσκόπο του νερού. Αυτό θα ήταν χάριν πολυπλοκότητας ζωδιακά ευκταίο. Τώρα το «χειρότερο που μπορεί να συμβεί σύμφωνα μ' αυτά που αράδιασα παραπάνω, είναι ο μικρός να βγει Αιγόκερως με ωροσκόπο Καρκίνο...

Για να συμβεί αυτό αρκεί να γεννηθεί τις βραδυνές ώρες γύρω στις 8.
Σήμερα απ' ότι φαίνεται τη γλιτώνουμε με τον Καρκίνο.

Γνωστοί στο ζώδιο του Αιγόκερου:
Humphrey Bogart (25 Δεκεμβρίου 1899)
Elvis Presley (8 Ιανουαρίου 1935)
David Bowie (επίσης 8 Ιανουαρίου 1947)
Αγγελική Αυγητίδου (σήμερα είχε γενέθλια)
Ανδρόνικος Καραμανλής (26. Δεκεμβρίου)
Ιησούς Χριστός (εκεί γύρω στις 25 Δεκεμβρίου ίσως και λίγο αργότερα)

Καλά Χριστούγεννα!

Μια εξήγηση για το κείμενο στην αρχή του post (το πρώτο κομμάτι με τα παχια γράμματα πάνω, πάνω)

Ο καθηγητής Bertram Forer το 1948 δήλωσε την πρόθεσή του στους φοιτητές του για την διεξαγωγή ενός τεστ προσωπικότητας. Στο τέλος έδωσε στο κάθε φοιτητή τα αποτελέσματα από την έρευνα και ζήτησε από τον καθένα να αξιολογήσει την ευστοχία του συμπεράσματος για τον εαυτό του. Η κλίμακα ήταν 0, μηδέν (= δεν ανταποκρίνεται καθόλου στην αλήθεια) μέχρι 5 (= ανταποκρίνεται πολύ καλά). Ο μέσος όρος της βαθμολογίας που βγήκε απ' όλους τους φοιτητές ήταν 4,26 βαθμοί. (Δηλαδή το κείμενο ανταποκρίνονταν πολύ ως αρκετά καλά στην πραγματικότητα)

Μεγάλη ήταν η έκπληξη όταν αποκαλύφθηκε στους φοιτητές ότι όλοι τους αξιολόγησαν ακριβώς το ίδιο κείμενο το οποίο ο καθηγητής Forer συνέθεσε από το Ωροσκόπιο περιοδικού που αγόρασε από το περίπτερο. Από τότε επαναλήφθηκε άπειρες φορές το τεστ με το ίδιο ακριβώς κείμενο. Ο μέσος όρος της βαθμολογίας κινείται πάντα εκεί γύρω στο 4.


Το κείμενο στην αρχή του post είναι μια γρήγορη μετάφραση του κειμένου που μοίρασε στους φοιτητές ο καθηγητής Bertram Forer το 1948 (καθώς και στις επαναλήψεις του πειράματος τα επόμενα χρόνια) προς αξιολόγηση ευστοχίας των αποτελεσμάτων της έρευνας περί της προσωπικότητάς τους. Το φαινόμενο ονομάτηκε Forer effect ή personal validation fallacy or the Barnum effect.



Labels:

Tuesday, December 18, 2007

3D Ultrasound Picture

Cologne Tuesday, December 18, 2007



Labels:

Sunday, December 16, 2007

Sunday walk

Cologne Sunday, December 16, 2007


Cologne Sunday, December 16, 2007


Cologne Sunday, December 16, 2007


Cologne Sunday, December 16, 2007


Cologne Sunday, December 16, 2007



bigger view of the Map





Labels:

Waiting



Cologne Sunday, December 16, 2007


Cologne Sunday, December 16, 2007

Waiting and listening music...

Download and listened juniors favorites music tracks:

Track 01 for junior (mp3 0,37 MB)
Track 02 for junior (mp3 0,83 MB)



Not the only one who `s waiting

Cologne Sunday, December 16, 2007

Cat waiting on the window and looking at the pedestrian




Labels:

Friday, December 14, 2007

Christmas fever in Cologne

Metzgerei Schmitz
Cologne Thursday, December 13, 2007



Christmas decoration
"SCALE" Spezialist für Wasserpfeifen

Cologne Thursday, December 13, 2007



Labels:

Wednesday, December 12, 2007

Düsseldorf again

Cologne main train station and Dom
Today, Wednesday, December 12, 2007



Königsallee in the center of Düsseldorf
The most central, fashion street in the village
Today afternoon, Wednesday, December 12, 2007



in the center of Düsseldorf
Today afternoon, Wednesday, December 12, 2007



The three slices building of Thysen from Richards flat.
In the centre of Düsseldorf
Today, Wednesday, December 12, 2007
This view in Google Maps >>


The three slices building of Thysen
In the centre of Düsseldorf
Today, Wednesday, December 12, 2007



The three slices building of Thysen
In the centre of Düsseldorf
Today, Wednesday, December 12, 2007



Neoclassical sculpture in front of the park lake and the three slices building of Thysen
In the centre of Düsseldorf
Today, Wednesday, December 12, 2007



I think (nothing less then) Henry Moore sculptures
In the centre of Düsseldorf
Today afternoon, Wednesday, December 12, 2007



Heinrich-Heine Allee
There is lots of Japanese and Greeks in Düsseldorf.
You can hear it on the streets.
Today afternoon, Wednesday, December 12, 2007




Heinrich-Heine Allee, (Ivan_Morley)
There is lots of art galleries in Düsseldorf.
Today afternoon, Wednesday, December 12, 2007



Friends waiting for the birth of their daughter.
Her name will be “Kanya”
In the centre of Düsseldorf in front of “Salon des Amateurs”
Today afternoon, Wednesday, December 12, 2007




Wednesday, December 5, 2007

Bid for art!

Monday, December 3, 2007

Επεκτείνομεν σήμερον επικινδύνως την κυριαρχίαν μας επί της φύσεως

Αντέγραψα ένα καταπληκτικό κείμενο του Νίκου Καρούζου που διάβαζα χθες το βράδυ. Πρόκειται για κάτι που έγραψε τον Ιούνιο του 1975. Ο ποιητής χρησιμοποιεί ξαφνικά καθαρεύουσα για να μιλήσει για τις εξελίξεις του μέλλοντος σε συνδυασμό με την ανθρώπινη φύση, την κτητικότητα κι ανακατεύει αναφορές για τη γλώσσα (την ελληνική) και στο τέλος τον θαυμασμό του για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Το μεγαλύτερο όμως μέρος του κειμένου αναφέρεται στις οικολογικές εξελίξεις είναι πολύ ενδιαφέρον. Καμιά φορά συνηθίζω δια της παράληψης τμημάτων των κειμένων να επικεντρώνω σ’ αυτό που θέλω να καταλάβω. Η αντιγραφή έγινε χωρίς να ακολουθηθεί η ορθογραφία του πρωτότυπου, στο μονοτονικό σύστημα.

Ψάρι, συγνώμη ιχθύς, σολομός (εξ Αλάσκας!) που μαγείρεψα χθες το βράδυ.
Sunday, December 2, 2007


Η ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ
ΚΑΙ ΑΙ ΠΡΟΣΗΛΩΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
[ΕΝΥΠΝΙΟΣ ΟΜΙΛΙΑ, ΦΩΣΦΟΡΙΖΟΥΣΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΩΣ,
ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΥΚΝΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΕΛΑΤΩΝ
ΚΑΙ ΠΛΗΘΟΣ ΝΗΠΙΩΝ ΚΛΑΥΘΜΥΡΙΖΟΝΤΩΝ]


[…] Η εικών του κόσμου, συμφώνως προς την μετέωρον [αυτήν] άποψιν, πρόκειται να αλλάξη κατά τρόπον εντυπωσιακόν. Το σύνολον της ζωής, εν ολίγοις, προβλέπεται φωτεινότερον και βαθύτερον εις τον απέραντον δρόμον της Ειμαρμένης... Καθ’ ημάς εντούτοις αι του μέλλοντος ενατενίσεις ουδεμίαν έχουν ουσιώδη σημασίαν και μεθ’ όλης της απλής πραγματικότητος υποστηρίζομεν ότι κατ’ αρχαίαν και αδιάσειστον αλήθεια οι άνθρωποι, και παρά πάσαν βροτείαν πρόοδον, εξακολουθούντες αδιακόπτως να τέρπωνται και να οδυνώνται, υπό τον αόμματον ήλιον, εντός της πνιγηράς ατομικότητος, ήγουν της κτητικότητος, μίαν και μόνην μεταμόρφωσιν χρειάζονται, την προκαλουμένην από την συνείδησιν της απτής μοναδικότητος του παρόντος, ιδρυομένης εις την αποποίησιν του κακού, και το κακόν είναι πάντοτε και συλλήβδην η ατομικότης, η καταλύουσα υπούλως το πρόσωπον, ως δήθεν εσωτέρα αυτού δύναμις και προάσπισις. Παρήγορον πάντως ας θεωρήσωμεν ότι, παρ’ οιασδήποτε σοβαράς αμφιβολίας δια τα φωτεινότερα και βαθύτερα του μέλλοντος, ο παμμεγέθης Έρως δεν θα παύση να διαστέλλη τους οφθαλμούς των εν ηδονή κλυδωνιζομένων. Ανατιλέκτως, θα έχωμεν σπουδαίας μεταβολάς της Σκέψεως, αλλά και άλλας μυθιστορίας περί Υπάρξεως, άλλα τερτίπια της διανοίας, άλλα ευρήματα εις το διαβολάλωνο, την αυγούσταν επιστήμην αενάως εκλεπτυνομένην, πλην ο θάνατος, δηλονότι ο Έρως εν ετέρα μορφή ουδ’ αυτός θα παραλείψει να έκχέη το υπέροχον μύρον της ανυπαρξίας.
Ομιλώ εις την ηδύλαλον καθαρεύουσα, γλώσσαν η οποία λειτουργεί δι’ όλους ομοιομόρφως και κατ’ αυτόν τον τρόπον μας επιτρέπει να σχηματίζωμεν ακόπως τας σκέψεις μας. Είναι αυτή αναγκαία, μάλιστα, εις ωρισμένας περιπτώσεις. Χαρίζει άλλωστε κάτι το υπερφυσικόν εις τον έλληνα. Οδηγεί ευκολώτερον εις την εκκλησίαν. […]

Επεκτείνομεν σήμερον επικινδύνως την κυριαρχίαν μας επί της φύσεως, εκτοπίζομεν αυτήν καθ’ ημέραν και βαναυσότερον. Εξοντώνομεν τα δύστηνα όρη και, τρισχειρότεροι του Τζακ εκείνου του Αντεροβγάλτη, κρεουργούμεν ελαφρά τη καρδία τα πανάγια δάση. Καταστρέφομεν εκτάσεις και εκτάσεις, δια να υψώνομεν κατ’ αριθμόν μέγαν και αεί συντελούμενον πελώρια κυτία σπίρτων, τας λεγομένας πολυκατοικίας ή τους ακόρεστους πύργους, ως εκείνος ο ανθελληνικώτατος των Αμπελοκήπων, αφανίζοντες ταυτοχρόνως τον άσπιλον και όλως αδιαμαρτύρητον αέρα δια θαυμασίων καυσαερίων, ενώ παραλλήλως μολύνομεν εκ συστήματος την θάλασσαν, την δήθεν ηγαπημένην και δια κοπρώδους σωρείας ελαφρών ασμάτων μονοτόνως εξυμνουμένην – εξελίξεις, λέγουν αι οποίαι, όμως, προσθέτομεν ημείς και δεν σφαλλόμεθα, προσφέρουν και εις αυτούς ακόμη τους λαύρους και γαυριώντας εξελικτικούς ερεβώδη απελπισίαν, εξελίξεις, βεβαίως, και αύριον ή μεθαύριον – ιδικαί μας αι ασθμαίνουσαι ως αραβικαί φορβάδες δεκαετίαι και τας εύχομαι δι’ όλους πολλάς εκ βαθέων καρδίας – θα έχωμεν αεροβιομηχανίας, λόγου χάριν, και θα αγοράζομεν «καθαρόν αέρα Ολύμπου» και «καθαρόν αέρα Ιμαλαΐων», εντός πλαστικού πιθανώς ή και φιάλης, χαράς ευαγγέλια μάλιστα δια τας εταιρείας διαφημίσεων, την αφόρητον τηλεόρασιν, όσον και την φορητήν, και τα συναφή τούτων...
Αλλ’ έχομεν τα άστρα, θα κραυγάση ευδαίμων ο ιδεολόγος οπτιμιστής, ομιλών από άλλης, αναντιρρήτως, και απωτάτης ανθρωπότητος, διότι ημείς αναμφιβόλως, παρ’ όλας τας ιλιγγιώδης επιτεύξεις της Ιατρικής, δεν θα υπάρχωμεν δια να απολαύσωμεν το «φωτεινότερον και βαθύτερον» του κόσμου τούτου – τι μέγα κρίμα... Σημειούμεν εν τούτοις μετά πολλής της θλίψεως ότι οπουδήποτε και να φτάση ο άνθρωπος τα αυτά ή και χειρότερα θα πράξη, συνεχίζων εξαιρέτως την μελαγχολικήν ιστορίαν της κτητικότητος. Επομένως, η αληθής και σωτηριώδης εξέλιξις έγκειται εις θεάρεστον λύσιν του παλαιολιθικού προβλήματος της υπάρξεως και η λύσις αυτή λέγει ότι πρέπει κάποτε να επεκτείνωμεν την καρδίαν εις τας προς αλλήλους σχέσεις μας και τας προς την φύσιν, ήγουν την μη-κτητικότητα, πρέπει κάποτε να επεκτείνωμεν την εν ημίν αθωότητα την οποίαν αλίμονο αφανίζει η αδιάκοπος τάσις προς πολιτισμόν, ήτοι προς κτήσιν. Ήδη δε το όνειρον πολλών ανθρώπων αφυπνιζομένων είναι μόλις ένα χωραφάκι με πενιχρόν οικίσκον εις τας νήσους ή την χερσαίαν ύπαιθρον, αλλ’ όμως βεβαιωθήτωσαν άπαντες ότι προς αυτήν την κατεύθυνσιν η αντίστασις αποβαίνει ματαία, διότι η μάχη πρέπει να δοθεί εντός της ίδιας της κολάσεως, η οποία, εάν την αφήσομεν αμέριμνοι να επεκτείνεται και να επεκτείνεται, θα κατακαλύψη μίαν ημέραν με τας πολλαπλασιαζομένας αυτής φλόγας και το λυτρωτικόν χωραφάκι μας και τον οικίσκον...

Κατακλείοντες την ζοφεράν αυτήν ομιλίαν, εν τη καλή προαιρέσει να ευχαριστήσωμεν και τους δημοτικιστάς, μνημονεύομεν σχετικόν προς τας ανωτέρω σκέψεις μας ποιημάτιον, το οποίον παλαιότερον εφιλοτεχνήσαμεν υπό τον τίτλον «Ο άκέραιος κυρ Αλέξανδρος»:


[…]
Ήδη τα θύματα της Προόδου που πρόωρα σκουριάζει
πάνε στην πατρίδα του τη Σκιάθο
κι αγοράζουν ελπίζοντας οικόπεδα
πάνε για λίγο αεράκι λίγη θάλασσα και φρέσκο φεγγάρι.
Μα είν’ αδύνατο να κοροϊδέψουμε τη ρημαγμένη φύση
με ξυπόλυτα Σαββατοκύριακα και με τροχόσπιτα.
Ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος
εκείνος ο περιούσιος Παπαδιαμάντης
και το κεράκι μας ακόμη δεν το θέλει.

Του Νίκου Καρούζου
(Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1926 και πέθανε στην Αθήνα το 1990)

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Σπείρα, τεύχος 2, Ιούνιος 1975 σελ. 108-109. Το απόσπασμα είναι αντεγραμμένο εδώ, από το «Νίκος Καρούζος, πεζά κείμενα», Νοέμβριος 1998, εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ (ISBN 960-7721-40-3) με φιλολογική επιμέλεια της Ελισάβετ Λαλουδάκη. Η αντιγραφή έγινε χωρίς να ακολουθηθεί η ορθογραφία του πρωτότυπου, στο μονοτονικό σύστημα.

Cologne today, (14:39) Monday, December 3, 2007
(mobile phone photo)


Αυτοκινητόμορφος μπετονένιος όγκος πάνω στη διαχωριστική νησίδα ανάμεσα στα πραγματικά αυτοκίνητα της πόλης. Πρόκειται για γλυπτό έργο στημένο εδώ και πολλά χρόνια στη μέση πολυσύχναστου κεντρικού δρόμου στη Κολωνία. (Άλλη φορά θα ψάξω και θα βρω στοιχεία για τον καλλιτέχνη και το έργο, γιατί με εντυπωσιάζει εδώ και 10 χρόνια αυτό το ακίνητο «αυτοκίνητο» από τσιμέντο)

Labels: